Większość ludzi zaakceptowałaby fakt, że 500 metrów kwadratowych poddasza nad wolnostojącym garażem może stać się strefą gromadzenia zardzewiałych rowerów i opróżnionych piłek nożnych. Ale projektantka wnętrz Marie Flanigan widziała ten niewielki obszar - z jego kojącym naturalnym światłem, ustronnym miejscem na podjeździe i grzędą wśród drzew - jako pełen potencjału apartamentu gościnnego.
Pierwszym jej krokiem było zdjęcie wszystkich niestrukturalnych belek w 8-metrowym suficie i przeskoczenie go do linii dachu, poszerzenie przestrzeni do 13 stóp u szczytu i odsłonięcie ukrytych górnych okien, aby pomieszczenie było dwa razy większe. Nisko obramowany sufit odciął okna pawęży.
Marie zmieniła niską belkę konstrukcyjną w element dekoracyjny. Okryła go bielonymi dębowymi deskami i dodała belki rozgałęziające się na obu końcach, aby wyglądało to celowo jako część projektu. Jasne odcienie i bielone drewno utrzymują ciszę w tle, a w pełni wyposażona kuchnia oraz ukryta pralka i suszarka pomagają zapewnić gościom pięciogwiazdkowe recenzje.
Oprócz wyłożonej murem łazienki w tylnym rogu, strych ma otwarty plan piętra, który łączy wszystkie strefy. Wbudowane i kolor definiują każdy obszar. Bankiet na śniadanie zakotwicza jadalnię, a niebieskie szafki oznaczają kuchnię. Ściana białych zabudowań w sypialni kontrastuje z szafkami kuchennymi i wyznacza dwie przestrzenie.
Postarzane lustro umieszczone w kapturze zakresu ogniskowych „dodaje odrobiny blasku i poczucia wieku, które kontrastuje ze współczesnym cementowym backsplash”, mówi Marie. Płyty gipsowo-kartonowe pokryte warstwą tynku utrzymały koszt imponującego elementu architektonicznego na niskim poziomie. drewniane półki rozbijają białe ściany i nadają kuchni żywy charakter.
Pudrowe, dolne szafki definiują kuchnię w kształcie litery L i kamuflują zmywarkę do naczyń i lodówkę podblatową. Kuchenka mikrofalowa znajduje się za drzwiami szafki na ścianie zasięgu.
Marie zdecydowała się na swobodne miejsce do jedzenia, łącząc tradycyjne krzesła do jadalni z fotelem, aby przestrzeń poczuła się jak salon. Głębokie szuflady na ławce bankietowej mieszczą pościel, ręczniki papierowe i inne przedmioty użytkowe.
Wszystko polegało na maksymalizacji funkcji i dodaniu detali architektonicznych, aby pomóc w tworzeniu stref.
„Chciałam, aby sypialnia była przytulną, schowaną i miękką przestrzenią” - mówi Marie. Dywan teksturalny rozciąga się prawie od ściany do ściany, aby rozpocząć strefę. Zasłony lniane zapewniają prywatność w nocy, ale wpuszczają całe naturalne poranne światło.
Mała komoda zapewnia gościom stolik nocny i schowek na ubrania. Wąski stolik nocny pozwala na otwarcie drzwi szafki w pobliżu.
Dla mnie pokój jest tak dobry, jak jego naturalne światło. Chciałem, żeby ta przestrzeń była nim wypełniona.
Zestaw trzech głębokich wbudowanych schowków tworzy jedną ścianę wnęki sypialni. Jeden jest wyposażony w szafę do wieszania ubrań i przechowywania walizek. Jednostka środkowa mieści pralkę i suszarkę oraz deskę do prasowania. Schowek na spiżarnię i bar kawowy chowają się za drzwiami najbliżej kuchni.
Czasami lepiej może być większy w małym pokoju. Aby zmaksymalizować przestrzeń w łazience, Marie wybrała największą próżność, która będzie pasować. Szerokie szuflady trzymają ręczniki i dodatkowe przybory toaletowe tam, gdzie są potrzebne.
