Wszystko o turzycy | lepsze domy i ogrody

Ponad 2000 gatunków Carex rośnie dziko w licznych siedliskach na całym świecie, szczególnie w Nowej Zelandii, Japonii i Stanach Zjednoczonych. Ta łatwa w utrzymaniu, odporna na jelenie grupa doskonale nadaje się do szerokiej gamy ogrodów, w tym ogrodów skalnych i pojemników, łóżek wieloletnich, granic i ogrodów z rodzimymi roślinami. Mogą również rozwijać się w środowiskach tak różnych, jak suchy cień i podmokłe obszary wzdłuż strumieni i stawów.

Liście zwykle rosną w kępach lub kępkach drobno teksturowanych lub grubych ostrzy, często pionowo i wyginając się na końcach; niektóre wydają się być potargane przez wicher. Kolor liści zmienia się od jasnego do średnio zielonego, niebiesko-szaro-zielonego, brązowego i karmelowego; wiele elementów jest otoczonych lub obszytych kontrastującym białym, srebrnym lub żółtym. Ponieważ liście są mniej lub bardziej zimozielone, szczególnie w łagodnym klimacie, turzyca zapewnia bardzo potrzebne zimowe zainteresowanie, gdy nie jest pokryte śniegiem.

Zielonkawe kwiaty turzycy rzadko są duże lub uderzające pojedynczo, ale kilka z nich skupia się w efektownych kolcach lub gęstych głowach, aby zaprezentować się całkiem dobrze, na przykład czarna turzyca. Inne są niepozorne, takie jak płacząca turzyca brązowa i turzyca niebieska. Rośliny albo niosą męskie kwiaty na części rośliny oddzielonej od samic, albo samice można rozdzielić na tym samym kolcu. Następne owoce nazywane są orzechami.

Uprawa

Eksplozja popularności gatunków Carex wynika z ich dużej zmienności i możliwości przystosowania się do tak wielu warunków terenowych. Ogrodnicy w końcu zdali sobie sprawę, jak przydatne mogą być turzyce. Czas sadzenia różni się w zależności od gatunku. Ogólnie rzecz biorąc, turzyce chłodne najlepiej sadzić jesienią. Gatunki o ciepłej pogodzie, w tym turzyca włoska z Nowej Zelandii, turzyca Morrow, turzyca brązowa i turzyca liściasta, z powodzeniem tolerują sadzenie jesienne lub wiosenne. Turzyca skórzasta preferuje sadzenie wiosną.

Dzięki ponad 2000 osobnym gatunkom oraz licznym wyborom i odmianom, turzyce mają różną wysokość od pełzania lub pokłonu do wysokości 4 stóp lub więcej. Czy to w słońcu, czy w cieniu, na mokro czy na sucho, czy też na skalistych lub żyznych glebach turzyca dostosowuje się do większości warunków. Większość żyje w glebie, która pozostaje wilgotna i nie wysycha w letnich upałach. Przeciętna gleba ogrodowa jest zwykle w porządku, chociaż korzystne jest włączenie resztek organicznych zatrzymujących wilgoć podczas sadzenia, podobnie jak letnia ściółka.

Dowiedz się więcej o uprawie i pielęgnacji turzycy w naszej encyklopedii roślin.

Rozmnażanie i konserwacja

Zwiększ turzyce, dzieląc rośliny wczesną wiosną. Zwykle małe rośliny lub korki są dostępne w lokalnych żłobkach i centrach ogrodniczych dla roślin mieszkalnych. Kiełkowanie nasion może być nierówne i na ogół stosuje się je tylko na dużą skalę. Konserwacja ogranicza się do późnej wiosny, po prawdopodobnym mrozie. Oderwij stare martwe liście z poprzedniego roku lub odetnij kępki z powrotem do około czterech cali. Należy pamiętać, że turzyca skórzasta nie lubi fryzury i najlepiej ją po prostu posprzątać, aby odsłonić nowy wzrost.

Najważniejsze rodzaje turzycy

Turzyce nadają się do prawie każdego miejsca, które musisz umeblować. Niektóre gatunki stanowią doskonałe rośliny okrywowe. Elastyczne, łatwe w pielęgnacji turzyce zdobyły swoje miejsce w ogrodach mieszkalnych. Nie są już uważane za substytuty wszechobecnych traw ozdobnych, są teraz doceniane za skromne zainteresowanie i kontrast w stosunku do towarzyszy z showieru.

Turzaki do Sunny Spots

Turzyca włoska z Nowej Zelandii ( Carex comans ) : Liście brązu o drobnej strukturze; toleruje również półcień. 12–24 cali wysokości. „Brąz” ma bardziej wyraźny kolor liści. „Matowe loki” mają kręcone srebrno-zielone liście. Strefy 7–9.

Turzyca dębowa ( C. albicans) : Ten rodzimy dobrze toleruje suche, pełne słońce. Gęste, pionowe kępki jasnozielonych, ćwierć calowych łukowatych liści; efektowne kwiaty. 15–20 cali wysokości. Strefy 4–8.

Turzyce na zacienione miejsca

Turzyca złota ( C. elata „Aurea” ) : Znana również jako turzyca „Bowles Golden”. Na końcach opadają genialne liście limonki. 24–30 cali. Toleruje również pełne słońce. Strefy 5–8.

Turzyca czarna ( C. nigra ) : preferuje mokre stopy; doskonała jako roślina okrywowa w ogrodach deszczowych lub łuparkach. Kępy szaro-zielonych liści. Liście „Variegata” są obszyte żółtym kolorem. 6–9 cali. Strefy 4–8.

Turzyce do suchych miejsc

Glaucous turzyca ( C. flacca ) : Potargane kły drobnych, niebiesko-zielonych liści. Zachowaj suchość, aby kontrolować wysokość. 6–24 cali. „Burton's Blue” ma nieco szersze, bardzo niebieskie liście. „Blue Zinger” ma niebiesko-zielone liście; toleruje susze i wilgotne gleby. Strefy 4–9.

Niebieska szałwia drzewna ( C. flaccosperma ) : Ma dramatyczne, niebieskoszare liście o szerokości od 1 do 2 cali. Ojczysty. 12–18 cali. Strefy 5–9.

Turzyce na mokre plamy

Turzyca Tussock ( C. stricta ) : Pochodzi z nasłonecznionych lub częściowo zacienionych mokradeł północno-wschodnich. Gęste kły o smukłych, soczystych liściach. Masuj lub używaj jako okrywowej. 3 stopy wysokości. Strefy 3–8.

Turzyca Broadwing ( C. alata ) : Ten rodowity mieszkaniec wschodnich Stanów Zjednoczonych jest w porządku w częściowym cieniu lub pełnym słońcu, jeśli woda jest wystarczająca. Kępki smukłych, trawiastych liści do 30 cali wysokości. Strefy 4–8.