Spisu treści:
Style uczenia się opisują różne sposoby gromadzenia przez ludzi oraz przetwarzania informacji. To, co wydaje się właściwe i ma sens dla jednego ucznia, może wydawać się tandetne - lub nikczemne - dla drugiego.
Każdy z nas ma skłonność do patrzenia, słuchania lub dotykania: niektórzy czytają instrukcje dotyczące Monopolu, inni proszą o wyjaśnienie zasad, jeszcze inni rzucają kostkami i uczą się podczas gry. Co więcej, każdy z nas ma swoją najlepszą porę dnia, ulubione krzesła do siedzenia i inne czynniki środowiskowe, które pomagają nam się skoncentrować lub poczuć energię.
Nauczyciele w klasie zwracają uwagę na style uczenia się, aby określić, w jaki sposób uczniowie prawdopodobnie odniosą sukces: Pracujesz w grupach czy sam? Postępujesz według instrukcji krok po kroku lub zleceń otwartych? Czytasz rozdział, omawiasz go lub eksperymentujesz?
Rodzice również mogą korzystać ze stylów uczenia się w domu, aby odkryć, co sprawia, że Twoje dzieci uciekają. Rozpoznanie stylów uczenia się może pomóc ci zrozumieć indywidualność swoich dzieci i pomóc im odnieść sukces w wykonywaniu rutynowych prac domowych i domowych.
Obserwuj swoje dziecko podczas zabawy, aby określić jego moce wizualne, słuchowe lub kinestetyczne. Powinieneś także dowiedzieć się, czy twoje dziecko ma tendencję do analizowania lub widzenia dużego obrazu i jakie czynniki środowiskowe pomagają lub utrudniają przetwarzanie umysłowe.
Pamiętaj, że większość z nas jest w stanie używać więcej niż jednego stylu, ale zazwyczaj używamy jednej metody przez większość czasu. Nie oznacza to, że ograniczamy się do jednego sposobu uczenia się, ale praca poza preferowanym stylem przez dłuższy czas może być stresująca dla większości z nas.
Uczniowie „wizualni” najlepiej zbierają informacje, patrząc, czytając i oglądając. Około 65 procent z nas to uczniowie wizualni, którzy mogą dostroić mówione wskazówki i preferować ilustrowane objaśnienia lub wykresy. Jeśli, gdy Twoje dziecko bada coś nowego, przybliża się i bada go wizualnie, prawdopodobnie jest uczniem wzrokowym.
Strategie dla uczniów wizualnych Uczniowie wizualni „widzą” pomysły w oku umysłu, zapamiętując szczegóły wizualne z miejsc, które odwiedzili. Podając instrukcje, narysuj tabelę. Wypróbuj kolorowe foldery i kosze, aby pomóc im zorganizować się wizualnie. Masz dość powtarzania się? Używaj samoprzylepnych notatek lub pisz notatki.
Dwa style przetwarzania
Oprócz siły wizualnej, słuchowej lub kinestetycznej ludzie skłaniają się do jednego z dwóch stylów przetwarzania informacji: analitycznego (osoby organizujące się) i globalnego (osoby tworzące jeden wielki stos).
Uczniowie analityczni badają informacje, dzieląc je krok po kroku i układając je logicznie. Dziewczyna, która pakuje schludną walizkę, pokazuje, jak bardzo lubi porządek i sekwencję, podobnie jak jej zamiłowanie do list i punktualności. Jako ucząca się w dziedzinie analizy jest najszczęśliwsza, gdy jej życie idzie w przewidywalny sposób, kiedy może postępować zgodnie z planem, znać zasady. Analityczni uczniowie widzą drzewa przez las, co pomaga im (i osobom wokół nich) zakorzenić się i produktywnie.
Z drugiej strony globalni uczniowie mogą przegapić kilka drzew, ale znają dobry las, gdy je widzą. Organizują się, grupując informacje w całości, z szerokimi, szerokimi pociągnięciami. Globalny światopogląd ujawnia się w sposobie pakowania tego dziecka (a raczej stosów): jego uwagę przyciągają większe idee leżące u podstaw szczegółów. Globalni myśliciele mogą wydawać się zdezorganizowani z powodu niecierpliwości do drobiazgów i chęci przeskakiwania między pomysłami w przypadkowy sposób. Będą naginać zasady - w tym harmonogramy i terminy - aby dopasować to, co uważają za większy cel. Taka spontaniczność może czasami prowadzić do galopującej kreatywności, a innym razem niepohamowanego chaosu.
Trzecim wymiarem stylu uczenia się są preferencje środowiskowe, w tym pora dnia, oświetlenie i otoczenie. Niektóre dzieci potrzebują częstych przerw; inni nie mogą tolerować zakłóceń. Jedni mogą lubić nadzór, a drugi skuli się, jeśli wyjrzysz mu przez ramię.
Anita Ferdenzi, specjalistka od stylów uczenia się z Whitestone w Nowym Jorku, chciałaby, aby jej syn odrobił pracę domową zaraz po szkole. Ale jego energia jest najwyższa po obiedzie. Biorąc pod uwagę wybór między stojącym wartownikiem, gdy jej syn grzebiąc w swoich książkach o 16:00, albo odkładać czas na naukę do kolacji, Anita wybiera to drugie. Dostosowując się do stylu syna, Anita mówi: „Oszczędzam frustracji i negatywnej energii, które rutynowo nękają rodziców”.
Uważaj na warunki, w których Twoje dzieci odnoszą sukcesy. Poproś ich, aby opisali, w jaki sposób najlepiej się uczą; eksperymentuj, aby odkryć, co działa:
- Kiedy są najbardziej radośni? Najbardziej czujny?
Uczący się „słuchowi” to słuchacze (i mówcy). Cynthia Tobias, autorka The Way They Learn (opublikowanej przez Tyndale House, 1996), wyjaśnia, że te 30 procent populacji może potrzebować powtórzyć instrukcje, nawet po cichu, aby mentalnie „usłyszeć” informacje, gdy zapisują je w pamięci. Uczą się dobrze, omawiając pomysły. Jeśli twoje dziecko prowadzi dialog z pluszakami, prawdopodobnie jest uczniem słuchowym.
Strategie dla słuchaczy: Łatwo rozprasza ich hałas, słuchacze często lubią muzykę w tle, aby stłumić przerywające dźwięki. Uzupełnij go jako sposób dawania instrukcji. Poproś ich o ponowne wypowiedzenie instrukcji na głos. W samochodzie dzieci słuchowe lubią gry słowne jako sposób na spędzenie czasu.
Uczniowie „kinestetyczni” gromadzą znaczenie poprzez dotyk i ruch. Wszystkie małe dzieci w dużej mierze polegają na tej sile, dlatego tak trudno jest przejść przez galerię sztuki z małym dzieckiem, które chce „zobaczyć” dotykając. Około 5 procent populacji utrzymuje ten styl przez całe dorosłe życie, kontynuując naukę najlepiej poprzez interakcję fizyczną. Jeśli twoje dziecko woli siedzieć na podłodze lub często się poruszać, prawdopodobnie jest uczniem kinestetycznym.
Strategie dla uczniów kinestetycznych: Aby zacząć od sprzątania, podaj miotłę. Zawieś obręcz do koszykówki nad koszem na ubrania dla swojego kinestetycznego dziecka. W celu sekwencyjnego wzmocnienia dotknij każdego palca dłoni dziecka, dzieląc pracę na kilka kroków: 1) Przejdź do łazienki. 2) Znajdź swoją szczoteczkę do zębów. 3) Umyj zęby. 4) Opłucz usta. 5) Pobiegnij po buziaka.
