Spisu treści:
Pat Brogan, matka czworga dzieci, jest również wiceprezesem firmy świadczącej usługi komputerowe w rejonie San Francisco. Choć jej kariera wymagała dużo czasu, dawno temu zobowiązała się, że nie będzie to miało negatywnego wpływu na jej czas spędzany z dziećmi.
Coś oczywiście musiało dać. W przypadku jej rodziny był to tradycyjny pomysł odpowiedniego spania dla swoich dzieci. „Zawsze utrzymywałem je do późna, aby móc spędzać z nimi jak najwięcej czasu” - mówi Brogan. W ciągu dnia ustalono godziny drzemki, aby dzieci, jako niemowlęta i małe dzieci, mogły pozostać do 23:00
Jeśli brzmi to dla ciebie późno, obudź się z dzisiejszymi faktami. „Dla wielu rodziców pora snu przestała być ważnym elementem dobrobytu dziecka” - mówi Sara Harkness, profesor nadzwyczajny rozwoju człowieka i antropologii na Uniwersytecie Stanowym w Penn. W dzisiejszym świecie, w którym gospodarstwa domowe z dwiema karierami i wieczorne treningi piłki nożnej są normą, zabieranie dzieci do łóżka przed 20.00 nie zawsze jest możliwe.
Przed snem a całkowity sen
Lekarze z pewnością rozumieją logistyczne wyzwania, przed którymi stoją dziś rodzice, ale czy ten trend w porze spania jest zdrowy?
„Ogólnie rzecz biorąc, pediatrzy stali się bardziej elastyczni w prowadzeniu rodziców do odpowiednich godzin przed snem” - mówi dr Leslie Tadzynski Shur, profesor nadzwyczajny pediatrii klinicznej na University of Medicine and Dentistry of New Jersey.
Chociaż lekarze kiedyś trzymali się snów od 8:00 do 20:30, wielu, w tym dr Shur, podkreśla, że całkowity czas snu jest ważniejszy niż faktyczny czas spania. Nie widzi powodu, dla którego dziecko nie mogło położyć się spać o północy - pod warunkiem, że zawsze będzie mogło spać do godziny 10:00 lub 11:00 następnego ranka. Ale ten całkowity czas snu ma kluczowe znaczenie.
„Dzieci, które nie śpią wystarczająco często, mają problemy z zachowaniem” - mówi dr Rafael Pelayo, lekarz z kliniki zaburzeń snu Stanford na Uniwersytecie Stanforda w Palo Alto w Kalifornii. Wyjaśnia, że kiedy dzieci są śpiące, nieświadomie zaczynają szukać rzeczy, które je pobudzą. Często potrzeba ta pojawia się jako zachowanie destrukcyjne. Niektóre z tych dzieci, jak mówi, wydają się nadpobudliwe w ciągu dnia. „Ale to nie jest nadpobudliwość - to właściwie pozbawienie snu”.
Innym ważnym objawem braku snu, mówi Pelayo, jest to, że dziecko w wieku przed snem śpi znacznie później w weekendy niż w ciągu tygodnia. „Dobrzy śpiący nie śpią w weekend”.
Potrzeba rutyny
Harkness i jej kolega, Charles Super, studiowali rodziny w Holandii. Dzisiejsi holenderscy rodzice, jak mówi Harkness, zostali wychowani do rutyny w życiu niemowląt i małych dzieci. Znaczenie regularnego spania jest niekwestionowane: holenderskie dzieci, które studiowały Harkness i Super, kładą się spać do 7:30 każdego wieczora do wieku 7 lub 8 lat.
Stany Zjednoczone przedstawiają dziś zupełnie inny obraz. Tutaj, mówi Harkness, rodzice kładą nacisk na „maksymalizację zdolności rozwojowych swoich dzieci poprzez działania edukacyjne i konkurencyjne”. Połącz to z często nieregularnym charakterem codziennego harmonogramu każdego gospodarstwa domowego z podwójną karierą, a szansa na życie według ustalonych procedur staje się długa szansa.
Dla wielu ekspertów brak ustanowienia procedur może znacznie zmniejszyć ryzyko, że małe dzieci w rodzinie dostaną wystarczająco dużo snu. „Pomyśl o śnie jako o rytmie” - mówi dr Pelayo. „Jedynym sposobem na rytm jest bycie konsekwentnym”.
Shur sugeruje, że przynajmniej w wieku przedszkolnym rodzice powinni próbować egzekwować tę samą nocną rutynę - na przykład kąpiel, przekąskę, mycie zębów i czytanie opowiadania.
Jak wprowadzać zmiany
Dr Shur twierdzi, że nie ma szczegółowych wytycznych dotyczących ilości snu wymaganej na każdym etapie życia, ale ogólna zasada mówi, że od ośmiu do dwunastu godzin dziennie od dzieciństwa do dorosłości. Większość dzieci ma wewnętrzny zegar i śpi tyle, ile potrzeba, chyba że obudzi ich budzik, rodzic lub coś innego. „Jeśli twoje dziecko śpi osiem godzin dziennie i jest zawsze zepsute, chyba że wystąpi infekcja ucha lub inny problem, może nie spać wystarczająco długo”, mówi Shur.
Aby dopasować się do wcześniejszej pora snu, Shur sugeruje przesunięcie snu i przebudzenie o 15 minut każdego dnia. Jeśli twoje dziecko jest przyzwyczajone do drzemki późnym popołudniem, która zbyt późno spycha wieczorną porę snu, spróbuj pozwolić jej spać przez około pół godziny, aby się odświeżyć. „Nie idź dłużej niż 45 minut, bo zbyt mocno będzie spała, gdy ją obudzisz” - mówi. Stopniowo ty i twoje dzieci możecie osiągnąć porę snu, która jest odpowiednia dla wszystkich.
