Spisu treści:
- Co robisz z zamkniętymi drzwiami?
- Czy umrzesz?
- Czy ty i tata dostajesz rozwód?
- Czy kiedykolwiek używałeś narkotyków?
- Czy zostaniemy zaatakowani?
- Jakieś inne pytania?
Dzieci są zobowiązane do zadawania „tych pytań” - najprostszych, na które najtrudniej jest odpowiedzieć, które wtrącają się w twoje życie prywatne lub sprawiają, że czujesz się niekonsekwentny lub obłudny, jeśli odpowiesz w niewłaściwy sposób. Możesz mieć trudności z odpowiedzią na niektóre pytania lub być zaskoczonym pomysłem, że dzieci myślą o tych sprawach w tak młodym wieku.
„Dzieci mogą również zadawać pytania, aby powiedzieć ci, że mają na myśli coś głębszego” - mówi John Sommers-Flanagan, profesor edukacji doradczej na uniwersytecie w Montanie i współautor Problem Child lub Quirky Kid . „Dzieci nie zawsze są dobre w wyrażaniu swoich obaw, więc mogą ukryć pytanie w pytaniu”.
Jak zobaczycie w zadanych tutaj pytaniach, nie ma naprawdę „właściwych” odpowiedzi na najbardziej wymagające pytania dzieci. Jednak umiejętność odpowiedniego reagowania jest kluczem do tego, aby pomóc dzieciom wyrosnąć na otwartych, odpowiedzialnych dorosłych.
Co robisz z zamkniętymi drzwiami?
„Rozmawianie z kimś o problemach seksualnych, nie mówiąc już o swoich dzieciach, może być niewygodnym doświadczeniem” - mówi Paul Coleman, psycholog kliniczny i autor How to Say It Two Kids . „Ale jeśli wyczują, że jesteś niespokojny, natychmiast poczują to samo.” Może to sprawić, że twoje dzieci będą mniej skłonne do zadawania innych, ważniejszych pytań na temat seksu, gdy będą się starzeć.
Powód, o który pytają : w zależności od wieku dziecka pytania dotyczące tematów seksualnych mogą obejmować niewinne gadanie, sposób na wyprowadzenie cię z równowagi, a jeśli są starsze, jako sposób na zrozumienie uczuć, które zaczynają uczyć się o sobie.
Dobry sposób na odpowiedź: jeśli czujesz, że są gotowi, lepiej przyznaj, że niepokoi cię z góry, mówiąc: „Nie jest to łatwe dla większości dorosłych. O tym chciałbym, ale tak było. nie jest ”.
Coleman mówi: „W ten sposób nie będą źle interpretować twojego niepokoju i będą myśleć, że pytają o coś, czego nie powinni”. Następnie odpowiedz jak najbardziej na ich pytania. „Bądź pouczający, ale nie musisz być zbyt skomplikowany” - mówi Coleman.
Czy umrzesz?
„Dzieci w wieku do 6 lat nie zawsze mogą zrozumieć trwałość śmierci”, mówi Coleman, „Nie zdziw się, jeśli ponownie zadadzą to pytanie później”.
Powód, o który pytają : Wiele rzeczy może wywołać to pytanie - wiadomości, bajka, zły sen - ale zadawanie pytań jest często sposobem wyrażenia przez dziecko troski o siebie. „Nawet jeśli dzieci nie pytają wprost, zwykle zastanawiają się, czy nadal będą się nimi zajmować” - mówi Sommers-Flanagan. Mogą nawet bać się własnego zdrowia i przenoszą je na ciebie.
Dobry sposób na odpowiedź: „Mówienie dzieciom, że nie umrzesz, nie jest mądre, ponieważ już podejrzewają, że to nieprawda”, mówi Coleman. Odpowiedź powinna brzmieć „Tak, ale nie długo”.
Bądź szczery, ale uspokajający. Jeśli masz starszych żyjących krewnych - lub miałeś kogoś, kto żył długim życiem - wykorzystaj ich jako przykłady tego, jak masz żyć długim życiem. Lub, jeśli praktykujesz zdrowe nawyki, wyjaśnij im, w jaki sposób robienie takich rzeczy, jak obserwowanie swojej wagi, ćwiczenia lub nie palenie, może pomóc ci żyć jeszcze dłużej.
„Wyjaśnij, jak żyje przeciętna osoba w wieku od 75 do 80 lat, aby mogli zobaczyć, że nie jesteś w tym przedziale wiekowym” - mówi Coleman. „Podaj przykłady, które sami zobaczą. Pomaga im to uwolnić się, gdy jesteś szczery z odpowiedzią”.
Czy ty i tata dostajesz rozwód?
„Łatwo jest odpowiedzieć, jeśli twoje małżeństwo jest zdrowe” - mówi Coleman. „Ale jeśli jest w stanie nieładu, informacje, którymi dzielisz się z dzieckiem podczas udzielania odpowiedzi na to pytanie, mogą być prawdziwym wyzwaniem”.
Powód, o który pytają: Często „dzieci mniej martwią się tym, co poszło nie tak z twoim małżeństwem, a bardziej martwią się tym, jak wpłynie na nie sytuacja” - mówi Coleman. „Prawdziwym problemem dla twojego dziecka jest wiedza, jak będzie wyglądało jego życie później”.
Dobry sposób na odpowiedź: nigdy nie mów im, że masz rozwód, dopóki nie będziesz absolutnie przekonany, że tak się stanie. „Jeśli dasz im znać wcześniej, pozostawi ich obsesję na ten temat dłużej niż to konieczne” - mówi Coleman.
Omów też tylko rzeczy, które zaobserwowały twoje dzieci. Mówienie takich rzeczy, jak „Ostatnio dużo nas słyszysz”, prowadzi rozmowę wokół informacji, które już znają, zamiast ujawniać inne aspekty małżeństwa, których być może nie muszą wiedzieć, mówi. Dzieci mogą się w tajemnicy zastanawiać: czy powinienem czuć się winny, mieszkając z jednym rodzicem nad drugim? Czy stracę przyjaciół, jeśli się przeprowadzę? Poprzedzając każde pytanie słowem „Być może zastanawiasz się, czy …” może udzielić odpowiedzi, jednocześnie łagodząc ich sumienie.
Wreszcie, unikaj mówienia o swoim małżonku czegoś negatywnego. Zachowaj neutralność tak bardzo, jak to możliwe.
Czy kiedykolwiek używałeś narkotyków?
Jeśli tak, łatwo poczuć się uwięzionym, gdy dziecko pyta o zażywanie narkotyków lub picie nieletnich. „Większość rodziców czuje się niezręcznie odpowiadając na pytanie z dwóch powodów” - mówi Coleman. „Nie chcą zachęcać swoich dzieci do podążania ich śladami i boją się pójść o krok w dół w oczach dziecka”.
Powód, dla którego pytają : „Jeśli twoje dziecko jest bardzo małe, istnieje prawdopodobieństwo, że pytają o to z powodu czegoś, co widzieli i słyszeli gdzie indziej. W takim przypadku rozsądniej jest powiedzieć, że nie”. Coleman.
Jednakże, jeśli są bliscy bycia nastolatkiem lub starszym, mogą pytać, ponieważ znają kogoś, kto próbował narkotyków lub poprosiono o ich wypróbowanie. Pytanie o narkotyki nie oznacza, że twoje dziecko planuje je wypróbować, ale to ważne pytanie.
Dobry sposób na odpowiedź: bądź jak najbardziej szczery. „Jeśli powiesz„ tak ”, pamiętaj również, aby powiedzieć im, że tego nie chcesz - mówi Sommers-Flanagan. Mówi, że jeśli nie chcesz bezpośrednio tego żałować, sprawisz, że będą ciekawi.
„Pozwala to na ujawnienie niektórych niebezpiecznych faktów na temat narkotyków w sposób, który sprawia, że jest mniej kaznodzieją. Pokazanie dzieciom, jak podjąłeś właściwą decyzję, może również sprawić, że będą mieć pewność, że również dokonają właściwego wyboru”.
Możesz także powiedzieć: „Jasne, wyszło mi dobrze, ale jedno na pięć dzieci nie ma tyle szczęścia”. Następnie ponownie odgadnij tę statystykę i poproś, aby pomogli ci sprawdzić ją w lokalnej bibliotece lub w Internecie, aby sprawdzić, czy masz rację.
Wspólne poznanie faktów dotyczących narkotyków może mieć ogromny wpływ na dzieci. „Będą znacznie mniej skłonni wierzyć, że wymyślasz rzeczy, aby ich przestraszyć” - mówi Coleman.
Czy zostaniemy zaatakowani?
„Zagrożenie terroryzmem jest jednym z obaw, jakie możemy rzeczywiście podzielić z naszymi dziećmi” - mówi Sommers-Flanagan. Ważne jest, aby wiedzieć, co sprawiło, że zapytali.
Powód, o który pytają : „Samo pytanie, co sprowokowało pytanie, najprawdopodobniej da odpowiedź” - mówi Sommers-Flanagan. Nie zdziw się, jeśli twoje własne komentarze na temat wojen lub ataków terrorystycznych mogły sprawić, że twoje dziecko poczuje się bardziej niepewnie.
Dobry sposób na odpowiedź: Zapewnij otuchę, ale nigdy nie lekceważ obaw dziecka. Powiedzenie „Och, nie martw się o to” może ich zdezorientować, ponieważ odczuwany przez nich strach jest bardzo realny i wzmacniany przez wiadomości każdego dnia. Zamiast tego powiedz „Widzę, dlaczego się boisz”, a następnie wyjaśnij, dlaczego istnieje prawdopodobieństwo, że atak się nie powiedzie - zwłaszcza jeśli mieszkasz w obszarze, w którym nigdy nie miał miejsca atak terrorystyczny.
Zapytaj ich, co chcieliby zrobić, aby poczuć się bezpieczniej, a następnie wspólnie opracuj plan. Na przykład zakup taśmy izolacyjnej i dodatkowej wody może przekształcić strach w zajęcie związane z rozwiązywaniem problemów. „Uczysz ich, jak pokonać swoje obawy, zastanawiając się nad nimi, zamiast uciekać przed nimi” - mówi Sommers-Flanagan.
Jakieś inne pytania?
Bez względu na pytanie, jakie stawia Twoje dziecko, te wskazówki pomogą Ci odpowiedzieć - niezależnie od tego, czy znasz odpowiedź, czy nie.
- Bądź wdzięczny, że cię o to prosili.
Pochwal ich ciekawość, mówiąc coś w stylu „Ojej, to bardzo interesujące! Co sprawiło, że o tym pomyślałeś?” Sprawiając, że czują się pozytywnie, gdy zadają pytanie, a nie są niespokojni, mogą sprawić, że będą bardziej komfortowi, gdy powiedzą ci, dlaczego je zadali.
