To, czy masz „ulubione” dziecko, jest ściśle w oczach tych obserwujących. Dla dziecka rodzic, który traktuje różne dzieci inaczej, bawi się w ulubione. Jeśli na przykład pozwolisz swojemu 15-latkowi pozostać na zewnątrz do 10:30 w weekendowe noce, ale nalegasz, aby twój 13-latek przyszedł do 9:00, bez wątpienia zostaniesz oskarżony o niesprawiedliwość.
Podobnie, jeśli 15-latek zauważy, że jego młodsze rodzeństwo nie jest wymagane - tak jak w tym wieku - kosić trawnik w każdą sobotę rano, ponownie grasz w faworytów. Nie ważne, że 13-latek nie potrafi odróżnić sadzonek kwiatów od traw. Twoje starsze dziecko bez wątpienia potraktuje to jako osobistą afront, a żadne wyjaśnienie nie przekona go inaczej.
Rozbrój argument, zgadzając się. Najlepszą rzeczą, którą możesz oskarżyć o uprzedzenia, jest po prostu zgodzić się - a odrobina humoru nigdy nie boli. Jeśli chodzi o koszenie trawnika, po prostu powiedz swojemu 15-latkowi, że naukowcy odkryli związek między koszeniem trawnika a wysoką inteligencją. Dlatego upewniasz się, że ma on dożywotnią przewagę nad młodszym rodzeństwem. Innymi słowy, musi kosić trawnik, ponieważ jest twoim ulubionym!
Krótko mówiąc, im mniej poważnie traktujesz te skargi, tym mniej przebiegnie z nich dzieci. Podobnie, gdy zaczniesz próbować traktować dzieci uczciwie, tym bardziej będziesz zaplątany.
Nie próbuj wyrównywać rzeczy - Steven. Im bardziej starasz się być uczciwy, wydając mniej więcej tyle samo czasu i pieniędzy na każde z twoich dzieci, są duże szanse, że twoje dzieci będą o wiele bardziej karać o tym, jak niesprawiedliwym jesteś.
Trudno jest dostrzec, kiedy twoje dzieci są jeszcze małe, ale prawie za każdym razem, gdy jedno z nich oskarża cię o „polubienie” drugiego, oskarżenie może być słuszne - w pewnym sensie. Możesz polubić swojego syna za jego wrażliwość, gotowość do podejmowania ryzyka i zdolność do zawierania przyjaźni. Z drugiej strony lubisz swoją córkę za jej szalone poczucie humoru, jej wgląd w ludzką naturę i jej kreatywność.
Niestety, wasze dzieci, będąc dziećmi, nie widzą, że chociaż przypisane inaczej, wasze uczucia są zrównoważone. Tak więc, kiedy śmiejesz się z wrażeń córki, syn oskarży cię, że jest „zabawniejsza”. Tłumacz: „Lubisz” ją bardziej. I na odwrót za wszystko, co twój syn robi dobrze. Na szczęście te rany są krótkotrwałe, o ile nie zmienisz drobnych różnic jak wielka sprawa.
Przejdź obok i przejdź dalej. Podsumowując: Ty, jak wszyscy rodzice, grasz w ulubione. Przestań temu zaprzeczać! Zaakceptuj, przyznaj się, zrelaksuj się. Przestań się tłumaczyć. Przede wszystkim przestańcie traktować swoje dzieci tak poważnie. Jeśli chwalisz ich oboje, kochasz ich oboje i opiekujesz się nimi oboje wyjątkowo, ale w podobnych ilościach, masz się dobrze.
