„Obiecuję, że się nim zaopiekuję!” Dzieci mają dobre intencje, ale nie potrafią dokładnie ocenić, czym zajmuje się pies. Chociaż powinieneś zachęcać swoje dzieci do udziału w opiece nad zwierzętami, nie zakładaj, że będą one w stanie samodzielnie poradzić sobie z tą odpowiedzialnością. Nawet nastolatki mogą nie być całkowicie niezawodne.
Oczywiście, każdy pies i każde dziecko są inne, więc upewnij się, że dokładnie oceniłeś sytuację przed powierzeniem dziecku opieki nad zwierzęciem. Należy pamiętać, że większość dzieci będzie potrzebować nadzoru dorosłych podczas opieki nad psem przez większość czasu.
Jako rodzic musisz ustalić, z jakimi zadaniami opiekują się twoje dzieci. Oto, czego możesz racjonalnie oczekiwać:
- Od około 3 roku życia małe dzieci mogą pomóc w karmieniu, podlewaniu, pielęgnacji i chodzeniu. I oczywiście zabawa z psem to świetna robota dla przedszkolaków - często pies rodzinny jest jedynym, który może nadążyć za nimi!
- Kiedy zaczynają szkołę, dzieciom można powierzyć obowiązki związane z opieką nad psami, na przykład wypełnianie misek z wodą lub codzienne szczotkowanie psa. Karta choreograficzna lub inny system przypomnień przejdzie długą drogę do zapewnienia, że te zadania zostaną wykonane.
- Dzieci w szkole podstawowej mogą samodzielnie karmić, podlewać, pielęgnować i bawić się z psem, ale w wieku poniżej 12 lat nie powinno się na ogół chodzić z psem bez osoby dorosłej. Chociaż może to zależeć od wielkości i wieku psa, w większości dzieci nie mają dojrzałości, aby poradzić sobie z nieoczekiwanym - takim jak inny pies, który może być agresywny, lub co zrobić, jeśli pies ześlizgnie się na smyczy. 10-latek może poradzić sobie z chodzeniem 15-funtowego miniaturowego pudla lub nawet nieco większego zwierzaka, który jest stary i łagodny, ale nie 100-funtowego owczarka niemieckiego. Oprzyj swoją decyzję na stosunku wielkości psa do dziecka i osobistym poziomie dojrzałości dziecka.
- Niektóre nastolatki mogą ponosić pełną odpowiedzialność za zwierzę, od sprzątania po opiekę weterynarza. Należy zachęcać i wspierać wszelką odpowiedzialność, jaką nastolatek jest w stanie przyjąć.
