Wskazówki, które pomogą Twojemu dziecku zaprzyjaźnić się | lepsze domy i ogrody

Im starsze dzieci dostają, tym bardziej ich poczucie własnej wartości zależy od sukcesu z przyjaciółmi. W szczególności między czwartą a ósmą klasą obraz siebie dziecka można zdefiniować poprzez posiadanie przyjaciół. Jeśli twoje dziecko nie ma przyjaciół, wiesz, jak to jest. Mówię o dziecku, które rzadko odbiera telefon, nigdy nie jest zapraszane na imprezy i nie wychodzi na imprezę, ponieważ „inne dzieci mnie nie lubią”.

Czujesz się bezradny. Czujesz się także sfrustrowany i zły - zły na inne dzieci, ich rodziców, a może nawet na własne dziecko za to, że nie potrafią się dogadać. Możesz także czuć się winny, podejrzewając, że problemy społeczne twojego dziecka są twoją winą.

Rozwiązanie tego problemu oznacza chodzenie cienką linią. Musisz wspierać i pomagać młodzieńcowi, ale nie chcesz się wtrącać. Ostatecznie bardzo ważne jest, aby Twoje dziecko rozwiązało problem.

Co możesz zrobić?

Pozwól dziecku wziąć odpowiedzialność. Trudno jest się wycofać i pozwolić dziecku na samodzielne wypracowanie, ale najlepszym rozwiązaniem będzie twoje dziecko.

Billy miał prawie 12 lat, kiedy rodzina przeprowadziła się do nowej dzielnicy. Jako nowy dzieciak na bloku został złapany przez innych. Skarżył się rodzicom, którzy słuchali, ale dawali niewiele rad. Były nawet chwile, kiedy z okna salonu jego rodzice mogli zobaczyć, przez co przechodzi Billy. Ale nie uciekli na zewnątrz i nie rozbili ani nie zadzwonili do rodziców innych dzieci.

Zajęło to trzy miesiące, ale Billy wreszcie się zaprzyjaźnił, a potem dwa. W końcu miał wielu nowych przyjaciół. Jego rodzice później powiedzieli, że pozwolenie Billy'emu na samodzielne rozwiązanie problemu było najtrudniejszą rzeczą, jaką kiedykolwiek zrobili.

Poznaj różnicę między współczuciem a empatią. Empatia oznacza oferowanie zrozumienia i wsparcia. Z drugiej strony współczucie obejmuje „Och, moje biedne dziecko!” odpowiedź. Jeśli zachowanie Twojego dziecka leży u podstaw problemu, on lub ona musi to usłyszeć.

Dziesięcioletnia Jane, dziewczyna o silnej woli, która chciała wszystkiego po swojemu, nie zaprzyjaźniła się. Rodzice Jane zdali sobie sprawę, że inne dzieci mają dość swojej córki i prawdopodobnie będą ją nadal wykluczać, dopóki nie nauczy się dawać i brać.

Jane potrzebowała ich szczerości bardziej niż współczucia, nawet jeśli bolało. Rodzice zaczęli z nią rozmawiać w prosty, ale konstruktywny sposób. Wkrótce rada zapadła i Jane nauczyła się gryźć język i dogadywać się.

Zachęcaj dziecko do nawiązywania przyjaźni na raz. Niektóre dzieci są lepsze w relacjach jeden na jednego. Pomóż dziecku związać się z jednym przyjacielem. Naucz, że aby mieć przyjaciela, musisz nim być .

Podziel się swoimi doświadczeniami. Trudności społeczne często sprawiają, że dziecko czuje się zupełnie samotne na świecie. Pomaga wiedzieć, że inni, zwłaszcza dorośli, mieli podobne problemy i przeżyli, aby o nich opowiedzieć.

Przygotuj się na delikatny nacisk. Jeśli wydaje się, że twoje dziecko „poddało się” lub pogrąża się w litowaniu nad sobą, zachęć je do podjęcia działań. Ale nie pchaj pewnej przyjaźni, której twoje dziecko nie chce kontynuować; nie chciałbyś, żeby ktoś mówił ci, z kim się zaprzyjaźnić.